In het seizoen 2018/2019 speelt Denk En Zet Laren mee in de Nationale Bondscompetitie 2e klasse B.

Zie ook Toernooibase

Damvereniging Denk En Zet Laren is erkentelijk voor de sponsoring van het Larense nationale competitie team door

Univé Oost Postbus 39, 7140 AA Groenlo Tel. 088 - 3 300 300 Fax 088 - 3 300 330 e-mail: oost@unive.nl

Met op papier de sterkste formatie gingen de Larense dammers vol goede moed op bezoek in Bunschoten. In een heus denksportcentrum werden de degens gekruist met Gooi en Eemland, een fusievereging. Soms zit het mee, en soms zit het tegen. Vandaag was een dag dat we eindelijk een terechte en verdiende overwinning konden meepakken, In ’t Langenbaergh vooraf werd al afgesproken: niemand verliezen, dan moet het lukken ergens een overwinning mee te pakken.

Aan de beide onderste borden speelden Dinand en Gerrit degelijke remises. Op beide borden werd veel geruild en remise was dan ook een terechte uitslag. De eerste overwinning was voor Alfred, die een invaller trof, maar wel één met de hoogste rating. Dus ook daar de nodige voorzichtigheid van zijn kant. Rustig een ruiltje meepakken, letten op de tempi en er voor gaan als zich kansen voor doen. En die kwam er ineens in een al wat vlakke stand. Vogelenzang nam op de 35e een ruil naar 30, waardoor het tempovoordeel voor Alfred was en hij schijf 14 ongeremd naar 25 kon brengen door allerlei kleine finesses. Zes zetten later werd het al door een 3 om 3 beslist. Een mooie opsteker. Ondertussen stond onze kopman Danny echter onder druk. De vraag was niet of hij zou winnen, maar of hij nog een punt zou kunnen pakken met een dam tegen, maar compensatie in de vorm van drie plusschijven. Het werd een narrow escape, maar wel gelukt. Egbert speelde ondertussen ook een degelijke partij, waarbij de remisemarge nergens echt in gevaar kwam voor beide spelers.

Ondertussen had Johan Beltman een voordelige stand opgebouwd wat resulteerde in een plusschijf. Johan was er op gebrand om eindelijk een partij te winnen. Dat lukt hem in de onderlinge competitie vaak, maar in externe wedstrijden wil het nog niet vlotten. Nu leek een snelle winst voor het grijpen. Maar waren het zenuwen? De ene na de andere kans werd niet gegrepen en hij mocht nog lang zweten. Daar ging de rest niet op wachten. Tonny Roeterdink is de laatste tijd in vorm. In een gelijk opgaande partij trapte zijn tegenstander in een simpele 3 om 3 en de voorsprong van 4 punten was een feit. Ook Tom Knapen leek af te steven op een overwinning. Na circa 20 zetten had hij zijn tegenstander in de tang. Toch (door tijdnood?) lukte het Tom niet om door te drukken en vervaagde zijn voordeel. Sterker nog, Tom trapte in een simpele 2 om 3 doorbraak en kon nog net het vege lijf redden. Ondertussen had Johan Haijtink remise gespeeld in een mooie aanvalspartij tegen zijn vroeger leerling Willem Bor. En ook Tonnie Schutte lukte het niet om zijn mooie omsingeling tot winst te voeren. De overwinning was al een feit, maar die van Johan Beltman nog niet. Steeds meer zweetdruppels verschenen op zijn voorhoofd, maar uiteindelijk wist hij zijn dik verdiende overwinning binnen te halen. Een ruime 13-7 overwinning als verdienstelijk resultaat.

In de eerste thuiswedstrijd van het seizoen moesten we opnieuw tegen een degradant aantreden. Dit keer onze vrienden uit Doetinchem. Een bekend team, met een aantal (oud-)Laren spelers. Het werd een spannende derby, waarbij de Doetinchemers uiteindelijk terecht aan het langste eind trokken. De gasten kwamen met twee jonge speelstertjes, die nu nog duidelijk te kort kwamen. Maar waar elk van ons hopelijk over een aantal jaren een hele kluif aan zullen hebben.

Gerrit beet het spits af. Hij kwam al snel een schijfje voor en niet veel later een dam. Ook Danny won daarna vrij snel tegen de andere jonge speelster. DUO had goed gegokt om haar aan bord twee te zetten, in de hoop onze sterkste speler daar te treffen. Een 4-0 voorsprong is mooi, maar inmiddels waren er al wel enkele zorgelijke standen. Johan Beltman trof aan het eerste bod ons oud clubgenoot Rodier Evers. Johan had zijn vizier niet op scherp staan en trapte in een eenvoudige damzet. Dezelfde slag damzet kwam er in de partij van Alfred. In half open klassiek leek het beste spel voor hem, maar op de 22e zet spelde hij naar de rand, waardoor hij de kans gaf zijn tegenstandster de korte vleugel te ontwikkelen, waarbij hijzelf zwaar onder druk kwam te staan. Hoe in één zet een stand volledig om kan slaan….. Alfred koos bewust voor de ruil, waarbij de dam mogelijk nog tegenspel zou opleveren, als zijn tegenstandsters deze gezien had. Gelukkig niet, want de dam was gezond en zeker verloren. In de overblijvende stand waren de schijven weliswaar gelijk, maar het voordeel was duidelijk voor de derde dame in het Achterhoeks gezelschap. Door een onnauwkeurigheid kon Alfred er nog een finesse in vlechten en was blij met remise. Misschien achteraf door moeten spelen, maar ja wat heb je aan wijsheid achteraf. Herman Beuzel verloor helaas, waardoor de stand weer gelijk getrokken werd. Tegen clubgenoot Tom Weshof werd Herman op de 9e zet wel wat overmoedig, door brutaal naar het centrum te ruilen. Wat hij helaas niet gezien had, was het directe schijfverlies. Ondanks hard knokken, lukte het hem niet nog ergens compensatie te halen.

Toen waren er nog 10 punten te vergeven. Het kon alle kanten op, al leken de standen van de Dammers uit het Oosten toch wat makkelijker. Tonny Roeterdink had het zwaar tegen de ervaren Ben Okken. Op de 15e zet nam Tonny een 2 om 2 die positioneel niet meestal niet goed is. Het bekende blokje op de lange vleugel, werd hem fataal. Ben speelde dat ervaren tegen, waardoor Tonny 20 zetten later een schijf moest inleveren en later de partij. Omdat daarna geen Larenaar meer wist te winnen, was dit de beslissing. Dinand speelde een goede remise tegen Jaap de Vries. De gehele partij was het klassiek en Dinand kwam niet echt in gevaar. De partij van Johan Haijtink eindigde ook in remise, al leek het gedurende het verloop alle kanten op te gaan. Johan bouwde een mooie aanvalsstand op, maar leek zijn voorpost te verliezen, waardoor hij een 2-om-2 uitruil moest nemen. Die leek weer nadelig, totdat Johan een offer plaatste en daarna weer het goede van het spel leek te hebben. Maar ook Tom Rinner kent de nodige finesses en het was Johan die de remise moest zoeken, die hij dan ook vond. Precies genoeg. Egbert lukte het ook niet om te winnen tegen de oudste van de Rinner broers. Zijn Coupe Royal leek voordeel op te leveren, maar de plusschijf bleek niet te houden. In het eindspel was de winst net niet te halen. Inmiddels stond ook Tonnie Schutte onder de nodige druk tegen de sterke Jan Masselink. Tonnie heb je echter niet zomaar verslagen en in het lange dammeneindspel, met maar liefst 3 dammen voor zijn tegenstander, vond Tonnie toch nog knap het remisegaatje. Met als mooi resultaat een blauwe score bij de uitslagendienst. Een teken dat je een knappe prestatie hebt geleverd.

Met 1 punt uit 2 wedstrijden is het Larense begin wat teleurstellend, maar het seizoen is nog lang. Volgende keer proberen we de punten bij de Harderwijkse vissers mee te nemen.

De kop is er weer af in het nieuwe seizoen. Johan Haijtink maakte zijn debuut voor de Larense hoofdmacht. En ook Tom Knapen was terug op het oude nest. Vol goede moed werd aangetreden in Wapenveld tegen het FC Volendam van de Tweede Klasse. Vorig jaar hadden ze het opnieuw niet gered in de Eerste Klasse. Dus een topper in het begin van de competitie. Het werd een gelijkspel en ik denk een terechte uitslag. Een enkel punt werd wellicht cadeau gedaan, maar daar kregen we ook weer net zoveel van terug.

Gerrit Roeterdink speelde een extra wedstrijd: “Wie is het eerste uit?”. Na 30 zetten had Gerrit nog anderhalf uur op de klok, 9 minuten meer dan hij mee begon (!). Zijn stand leek toen echter al erg penibel, maar Houdine wist er keurig een punt uit te slepen. Het lukte hem niet om daarmee het snelst uit te zijn. Hij moest er nog 3 voor zich dulden.

De eerste was Tonny Roeterdink. Tonny speelde een keurige partij tegen zijn ervaren opponent. Rond de 40e zet koos Tonny ervoor de remise veilig te stellen door een 4 om 4 te nemen. Johan Beltman moest vandaag als enige een nederlaag slikken. Dat was sneu, want hij speelde prima, al was het opspelen van de kroonschijf in de partij zeker niet de beste zet. Alie Beekman maakte daar echter geen gebruik van. Rond de 40e zet liet Johan zich verrassen en moest plots een schijf inleveren. Dat was teveel van het goede.

Danny trok de stand weer gelijk. Zijn tegenstander bood echter zeer goed tegenstand, maar werd op het allerlaatste moment toch nog onnodig verrast door de remisestand toch nog verkeerd te behandelen. Danny nam dankbaar beide punten in ontvangst. Alfred kwam in opening en vroege middenspel wat beter te staan. Op het eind moest hij echter zelf de remise zoeken, die echter niet al te moeilijk was.

In de partij van Tom gebeurde weinig. Zijn tegenstander leek bij voorbaat tevreden met een punt en speelde daar ook naar. Remise was het enige logische resultaat. Bij Johan Haijtink was het veel spannender. In een mooie partij met wederzijdse flankaanval was het Johan die uiteindelijk in wat makkelijker spel leek te belanden. Maar zijn tegenstander speelde zeer bekwaam naar een gelijkwaardige remise.

In de laatste wedstrijd van de middag moest Egbert een punt binnen zien te halen in een nadelig dammeneindspel. Dat leek uiteindelijk niet te lukken, zeker niet toen zijn sterke tegenstander een tweede dam haalde. Maar je moet Egbert in het eindspel en onder druk nooit een kansje geven, die grijpt hij namelijk met beide handen. Mooi werk.

Nu mist u het verslag van de partijen van Tonnie, Gerrit en Herman. Ze eindigden alle 3 met een gelijkspel, maar vraag niet hoe. Bijzondere uitslagen, als je het spelverloop een beetje hebt gevolgd. Zelf maar even kijken in toernooibase, want deze partijen staan er bij het schrijven van dit stuk nog niet op. Gerrit haalde dus een mooi punt en kreeg een “blauwe” vermelding op Toernooibase. In de partij van Herman was een niet vaak voorkomend spelbeeld te zien, waarbij het lastig in te schatten was wie daar het meeste voordeel bij had. Ik denk toch Herman, want die had op het eind een dam en 3 schijven tegen een dam en een schijf. Binnen 1 zet kon Herman winnen en die 2 punten had ik al geteld. Hij koos toch verkeerd en moest teleurgesteld in remise berusten.

Tonnie Schutte leek een makkelijke overwinning te halen volgens een aantal Wapenvelders. Zelf heb ik maar heel even bij deze partij gekeken en het leek inderdaad niet al te moeilijk. Volgens Tonnie viel dat toch vies tegen en mogelijk heeft hij daar groot gelijk in. De beste stuurlui staan……

In het seizoen 2018/2019 komt DEZ Laren 1 en 2 uit in de 1e klasse (6-tallen)

Na de nederlaag in Warnsveld volgde een thuiswedstrijd tegen Winterswijk 2. Qua puntentotaal een directe concurrent met slechts één puntje minder. Op bord 6 trof Gerrit Roeterdink een relatief nieuwe dammer. Gerrit kreeg in het eindspel geen poot aan de grond en kon nul punten noteren. Gerard Dimmendaal speelde stabiel als altijd en wist de remisegrens keurig te bewaken. Jan Koerselman leek op een voordelig dameindspel af te stevenen met twee schijven voorsprong. Maar het bleek onvoldoende voor de winst. Tonny Roeterdink maakte gebruik van een opspeelfoutje door schijfwinst af te dwingen. Naderhand volgde nog een winnende doorbraak in een positioneel goede stand. Johan Beltman kwam goed in het eindspel met een 5 om 3 dameindspel. Het was even onduidelijk of dit remise zou worden, maar de gekozen partijvoortzetting was een directe winst na de 2-om-2 damafname. Tonnie Schutte had tot na twaalven nodig om zijn tegenstander te overtuigen dat een 1 om 4 dameindspel meestal winnend is. De eindstand 8-4 was een mooie opsteker, want rond tienen was er nog nergens duidelijk voordeel zichtbaar.

Op donderdag 22 november was een korte reis genoeg om onze uitwedstrijd in Warnsveld te kunnen spelen tegen het tweede team van DZW. Op voorhand waren onze kansen goed, maar bij het zien van de zwaarte van de tegenstanders trok het optimisme al iets weg. Gerrit Roeterdink vergaloppeerde zich twee keer, want liefst twee keer kreeg hij een dam tegen. Na de laatste keer liet ie ook nog de kleine kans op remise lopen, waardoor een 1-om-4 verliezend dameindspel op het bord verscheen. Invaller Dinand Stegeman maakte dat meer dan goed. Hij wist een dam te halen en moest geduldig wachten op de kans om het winnend af te ronden. Gerard Dimmendaal liet zich het kaas van het brood eten. Hij leek op remise af te stevenen, maar ergens ging het toch fout. Johan Beltman maakte een degelijke remise. Tonny Roeterdink was goed op dreef en had een mooie aanvalsstand op het bord. Aan het einde had hij wat veel velden nog te overbruggen, maar wist het toch tot een gelijkwaardige remise te spelen. Jan Koerselman stond in het eindspel licht voordelig, maar niet genoeg voor de winst. Met een 7-5 nederlaag was dit onze eerste verliespartij van dit seizoen.

In de Gelderse competitie was er voor DEZ-2 op 13 november in de 4e ronde een thuiswedstrijd tegen de koploper van dat moment, DIOS uit Beltrum. Qua totale rating waren we exact aan elkaar gewaagd maar de eindstand gaf een een groot verschil te zien: 9-3 in het voordeel van DEZ. De eerste uitslagen waren nog voor DIOS want Tom Westhof verloor van Gerard Korten en Henk Straalman speelde remise tegen Jan Maarse. Dinand Stegeman bracht de eerste winst op het uitslag formulier door in het middenspel een foutje Toon Baks af te straffen en met een schijf voordeel keurig naar winst uit te spelen. Vervolgens liet Andre Haijtink zijn tegenstander Willy Ribbers in het eindspel alleen maar gedwongen zetten te laten doen en door een mooi finesse in het eindspel dit te bekronen met winst. Nadat Herman Beuzel een fout van Theo Baks had afgestraft was de teamwinst een feit. Dat in een beslissende fase van het eindspel Egbert Harkink zijn tegenstander Theo Stoverinck met een winnende combinatie verraste was het toetje op een mooi damavond.

In de thuiswedstrijd van DEZ Laren 1 tegen DSV Sinderen 2 was Laren de duidelijke favoriet. Maar dat waren ze in de vorige wedstrijd tegen DCZ Zevenaar ook en toen verloren ze een wedstrijdpunt. Nu bleef het nog lang spannend. Tonnie Schutte won als eerste een schijfje in het middenspel en bouwde dit rustig uit tot een winstpartij. Gerrit Roeterdink won ook. Dit keer niet met een slagzet, maar puur positioneel. Gerard Dimmendaal gaf remise toen een drie om drie eindspel op het bord dreigde te komen zonder aantoonbaar voordeel. Jan Koerselman was goed op dreef, maar kwam dit keer niet verder dan een puntendeling. Tonny Roeterdink leek op een remise af te stevenen tot zijn tegenstander een simpele 2-om-2 doorbraak weggaf. Johan Beltman kwam in het middenspel een schijf voor en voerde dit vakkundig tot winst. Al met al was de 10-2 overwinning goed en nuttig, maar in het midden van de avond leken de winstcijfers niet zo hoog te worden. Mooi voor het bordsaldo dat dit toch lukte.

In de uitwedstrijd tegen DCZ Zevenaar waren we voor het eerst op de normale sterkte. Met nul punten op het conto van Zevenaar wenste Hans Geurds, de teamleider van Zevenaar, zijn team één of twee punten toe om van die hatelijke nul af te komen. Maar daar leek het niet op toen DEZ Laren al snel twee winstpartijen voor stond. Johan Beltman maakte een mooie 3 om 3 naar dam in het middenspel. En ook Gerrit Roeterdink kwam gemakkelijk op dam. Tonnie Schutte, normaal goed op dreef, vergaloppeerde zich dit keer waardoor hij een doorbraakcombinatie tegen kreeg. En Jan Koerselman was een maatje te klein aan het eerste bord, toen hij een moeilijk te vinden combinatie naar dam tegen kreeg. Met 4-4 als tussenstand kon het nog alle kanten op gaan. Gerard Dimmendaal bewaakte de remisemarge op zijn bord nauwkeurig. Op bord 2 was het wisselend voor Tonny Roeterdink. Aan het eind stond hij licht op voordeel, maar de doorbraak voor beide bleef net remise. Met 6-6 kwam de wens van Zevenaar toch nog uit.

Het team van Denk En Zet Laren 1 mocht op 9 oktober het tweede team van DVOIJ uit Silvolde ontvangen. Het openingswoord van teamleider Tonny Roeterdink begon met het hopen dat de zesde speler uit Silvolde nog zou komen opdagen, want iemand was vergeten hem op te halen. Gelukkig kwam hij drie kwartier later alsnog. Helaas voor hem was hij ook aardig snel uit met een nederlaag. Gerard Dimmendaal gaf hem in het middenspel een dam en na het afnemen van die dam en via een mooie rondslag stond Gerard op dam ten koste van een schijfje. Dat was snel beslist. Even daarvoor had Gerrit Roeterdink al laten zien in vorm te zijn. Met zo’n drie kwartier op de klok kwam hij een schijf voor en speelde dat netjes uit. Dinand Stegeman speelde een gelijkwaardige remise. Tonnie Schutte stond al na een half uur een schijf voor tegen een toch wel sterke tegenstander. Ook hij kweet zich goed van zijn taak om de kostbare punten binnen te hengelen. Tonny Roeterdink kwam in de verdrukking te staan nadat hij op het kerkhofveld stond en zijn tegenstander niet in zetjes trapte. Gelukkig werd de schijf even later afgeruild. In het eindspel kwam het erg nauw. Na een sterke ruil resteerde een mooi vier-om-vier eindspel, dat goed voor hem uitkwam. Het was zijn eerste winst van dit bondscompetitie seizoen. Johan Beltman kwam via een foute zet in de verdrukking. Hij moest een plakker met doorbraak toestaan toen hij achter een tweeslag liep. Nadat de dam was gevangen stond hij een schijf voor. Misschien dat er nog een remisekansje in zat, maar zo ging het dus niet. Al met al was het een mooie overwinning met 9-3.

De thuiswedstrijd van Laren 1 tegen Laren 2 beloofde een spannende strijd te worden. Topper Egbert Harkink had zich via de onderlinge competitie namelijk niet geplaatst voor het eerste team en zat dus in het tweede team. Hij had veruit de hoogste rating. Tegenstander en teamleider Tonny Roeterdink hield hem vanuit de hekstelling lang onder druk, maar kwam aan het einde toch zelf in de verdrukking. Een relatief simpele 3-om-5 maakte een eind aan zijn snode plannen. Gerrit Roeterdink wist tegen Herman Beuzel via damgeven en afpakken een mooie schijf voorsprong te verdienen in het eindspel, maar het was niet genoeg voor de winst. Ster-invaller Gerrit Reurslag speelde tegen debutant en ook invaller Appie Bielderman. Appie hield het lang vol, maar in het late middenspel werd een achterloop van hem bestraft. Gerrit kwam schijven voor en wist ook een winnende doorbraak daarmee te forceren. Gerard Dimmendaal en André Haijtink waren goed aan elkaar gewaagd. Gerard leek wat voordeel te hebben, maar moest berusten in remise. Tonnie Schutte had in de partij tegen Gerrit Stegeman het weer ‘op de heupen’. Met sterk positiespel dwong hij voordeel af en liep naar dam. Hij liet echter Gerrit ook nog naar dam glippen, maar toen was Tonnie’s voorsprong al groot genoeg om twee punten te kunnen bijschrijven. Johan Beltman leek in het eindspel enigszins onder druk te staan, maar dat bleek schijn. Hij had de stand goed onder controle om er een puntendeling uit te slepen. De eindstand was 7-5. Krap aan, maar wel verdiend al met al.

In het seizoen 2017/2018 speelt Denk En Zet Laren mee in de Nationale Bondscompetitie 2e klasse B.

Zie ook Toernooibase

Damvereniging Denk En Zet Laren is erkentelijk voor de sponsoring van het Larense nationale competitie team door

Univé Oost Postbus 39, 7140 AA Groenlo Tel. 088 - 3 300 300 Fax 088 - 3 300 330 e-mail: oost@unive.nl

Met maar liefst 3 invallers werd afgereisd naar Gramsbergen om te proberen tegen de koploper een puntje (of meer) te pakken. Dat zat er niet in. Het werd een ruime, ietwat geflatteerde maar terechte nederlaag. Er werd geen enkele overwinning geboekt tegen maar liefst 5 nederlagen. Een beetje rekenaar komt dan op een verlies van 15-5.

We begonnen met 2 nederlagen van Gerard en Gerrit. Beiden enigszins ingecalculeerd, gezien het ratingverschil. Gerard maakte een positionele blunder in een al wel erg lastige stand en gaf gelijk op. Gerrit speelde weer heel snel. De opbouw was best goed, maar rond de 25e zet werden een aantal positioneel kromme zetten gespeeld, waar zijn ervaren tegenstander wel raad mee wist. Met enig geduld werd dat voordeel door hem dan ook verzilverd.

Toch leek het nog wel spannend te kunnen worden na ruim twee uur spelen. Danny en Alfred stonden heel goed en ook op de andere borden leek niet veel aan de hand. Dat veranderde echter snel. Herman bouwde zijn partij prima en overzichtelijk op, maar speelde op de 21e zet een postioneel slechte zet en kwam daarna in een wurgende kettingstelling terecht. Hij kwam daar niet meer uit en kon snel opgeven. Danny kwam op winnend voordeel door een sterk centrum te bezetten en vervolgens een schijf te winnen. Door te snel spelen, werd het toch nog remise, maar wel het eerste punt. De punten werden vervolgens door Willem verdubbeld. Hij speelde een puike partij waarbij het evenwicht nooit echt verstoord werd. In het eindspel had Willem zelfs licht voordeel, maar remise was de terechte en goede uitslag. André kwam veel tempi voor, maar liet het klassiek worden. En dan is een tempovoorsprong vaak nadelig. Via een kleine plakfinesse kwam zijn tegenstander op winnend voordeel. Met een 10-2 achterstand was er geen redden meer aan, al stonden de meeste borden van ons net wat beter, behalve Dinand die vocht voor een punt met een schijfje achter.

Tonnie probeerde opnieuw te winnen. De laatste tijd lukt hem dat ook, maar dit keer kreeg hij niet echt voet aan de grond. Na een grotere ruil van zijn tegenstander, zat er geen winst meer in. Alfred speelde op zich een prima partij en liet het met 4 tempi achterstand bewust klassiek lopen. Bovendien pakte hij een aantal belangrijke centrumvelden, waardoor de stand wel gewonnen leek. Maar zoals zo vaak, pakte hij niet door. Op de 52e zet stond hij plots verloren en was er ook geen redden meer aan. Dinand trof een sterke tegenstander en kwam ook onder druk te staan. Hij verloor als gezegd een schijf en het leek ook verloren. Knap vocht hij zich echter terug en in een nadelig dammeneindspel wist Dinand het remise gaatje te vinden. Knap werk. Johan kwam wel op winnend voordeel, maar wist dat ook niet te verzilveren. In een 4 om 2 dammen eindspel week Johan van de hoofdlijn af, waardoor zijn tegenstander zijn schijf kon activeren om een afruil te forceren.

De volgende wedstrijden zijn tegen onze Achterhoekse vrienden van DIOS en tegen Westerhaar. Hopelijk kunnen we ook een keer een goede overwinning boeken.

Na twee nederlagen met 11-9 werd nu een 11-9 overwinning geboekt op het derde Lunterense team. Denk en Zet is dit seizoen zeer constant en evenwichtig. We hebben nu samen 80 dampartijen gespeeld en daarmee 80 punten behaald. Drie keer 11-9 winst, ook drie keer 11-9 verlies en tweemaal 10-10. Ook dit keer was het een spannende strijd, waarbij tot op het eind niet duidelijk was of we zouden winnen of verliezen. Dit keer waren Tonny en Tonnie de smaakmakers.

We begonnen met een overwinning van Johan. Hij kreeg de punten in de schoot geworpen toen zijn jonge tegenstander te druistig de aanval naar veld 23 inzette. Via een 3 om 4 haalde Johan een beslissende dam. Gerrit zijn partij ging gelijk op. Zijn tegenstander bood remise aan en Gerrit accepteerde deze na even nadenken. Gerrit wou zijn Abrahamfeestje die avond niet bederven. Karsten maakte zijn debuut, maar moest helaas zijn meerdere erkennen in zijn ook jeugdige tegenstander. Karsten damt denk ik veel met opa, want ook Karsten kon het (net als opa meestal) niet laten om het kerkhofveld te bezetten. Via een 3-om-3 naar dam strafte zijn tegenstander dat af. Karsten vocht dapper door, maar kon het tij niet meer keren. Dinand nam het dit maal op tegen een op papier veel zwakkere tegenstander, maar slaagde er niet in winnend voordeel te krijgen. De partij was aardig in evenwicht, mede doordat Dinand erg lang wachtte met het in het spel brengen van schijf 46, wat duidelijk ten koste ging van de kracht van zijn stand. Remise was dan ook een terecht resultaat.

De mooiste overwinning was die van Tonny Roeterdink tegen mijn oud clubgenoot Evert Evers, een op papier sterke tegenstander. In een ogenschijnlijke iets mindere stand offerde Tonny een schijf om door te breken en bood gelijk remise aan. Dat werd geweigerd. Tonny besloot nog een schijf te offeren en even later zelfs een derde, om vervolgens een zeer sterke dam te halen. Zijn tegenstander plakte nog wel naar dam, door zes schijven weg te geven, maar het overmachtseindspel was wel aan Tonny besteed. Prachtig.

Egbert redde het niet tegen de ervaren Lunterense kopman Arjan van Galen. Egbert omsingelde de voorpost, maar kon niet voorkomen dat zijn stand wat nadeliger werd. Via een offer hoopte hij voldoende te compenseren, maar dat bleek toch onvoldoende voor remise.

Vervolgens haalden zowel Danny als Alfred niet meer dan remise tegen op papier mindere tegenstanders, ondanks betere standen. Danny bouwde een Tsjichov kanon op en kon dat omzetten in gunstig klassiek. Het tempovoordeel was voor hem, als ook een hangschijf van zijn opponent. Toen die ook nog moest offeren, leek winst een kwestie van tijd, maar die werd niet gevonden. Alfred werd verrast door een mooie doorbraak (6 om 4), die hij weliswaar wel had zien aankomen, maar waarvan hij dacht dat die direct verliezend was. Na nog eens de stand bekeken te hebben, bleek dat hij toch winnend voordeel had en dat bleek ook uit de analyse. Maar je moet het achter het bord waarmaken. Toch vreemd gevoel dat je gewonnen staat, als je tegenstander twee dammen heeft en jezelf maar één. Door te snel te zijn, werd toch het winnende punt verspeeld. Dat punt werd echter vakkundig door Tonnie Schutte binnengehaald, maar niet voordat Herman Beuzel remise aantekende. In die partij werd nergens het evenwicht echt verbroken, al werden van beide zijde gewaagde zetten gedaan. Via ruiltjes werd dan de spanning er wel weer uitgehaald.

De tegenstanders hebben tegenwoordig blijkbaar veel respect voor Tonnie Schutte. De Lunterense opponent ruilde volop, ondanks dat hij toch een gelijkwaardige rating had. Tonnie bleek consequent het centrum benutten en wist handig gebruik te maken van de beperkte opbouwkeuze van zijn tegenstander in het eindspel. Toen de tegenstander dacht de remise binnen te hebben met damhalen, had Tonnie er een mooie vang in gevlochten, waardoor we dit keer nipt wonnen in plaats van verloren. Een mooi resultaat.

Sarah opende de score en kwam vrij eenvoudig een schijfje voor. Daarna speelde ze het bekwaam naar winst. Gerrit Roeterdink speelde weer heel snel en had na twee uur spelen meer tijd over dan hij mee begon. Hij liet meerdere ruilen toe en daarna werd het snel remise tegen een tegenstander waar je, op papier althans, niet bang voor hoeft te zijn. Zijn broer Tonny was de eerste die vandaag de punten moest inleveren. Tonny wilde wel spelen en bouwde een spannende stand op. Zijn tegenstander speelde op de 13e zet bewust op een zetje door 45-40 te spelen i.p.v. het positioneel betere 44-40 en had daarin succes met een vijfklapper, die een hout voorsprong opleverde.

De tegenstander van Danny was gek op randschijven. In het middenspel had Danny er geen meer en zijn tegenstander 5, die ook nog weinig strategisch waren opgesteld. Via krachtig centrumspel wist Danny daar wel raad mee en we stonden weer voor. Herman speelde een goede opbouwpartij tegen zijn veel sterkere tegenstander en had lange tijd het betere van het spel. Totdat Herman zich vrijwillig in een hekstelling liet opsluiten en het langzaam achteruit ging en hij toch moest capituleren. Jammer, maar dapper geprobeerd.

Helaas ging ook Johan ten onder door een ietwat onevenwichtige partij opbouw. Johan speelde m.n. aan zijn korte vleugel totdat daar weinig schijven meer over waren. Zijn lange vleugel was nog weinig ontwikkeld, waardoor zijn tegenstander het centrum kon pakken met behoorlijke tempovoordeel. Het liep in het eindspel dan ook snel vast. Maar Egbert trok de stand weer recht, door degelijk centrumspel. Hij profiteerde optimaal van de hangschijf (6) van zijn tegenstander, die vanuit ellende de schijven maar weggaf. Dinand speelde weer een degelijke partij en kwam geen moment in gevaar.

Als laatste waren de beide topborden nog bezig. Tonnie werd beloond met een plek aan het hoogste bord. Hij mocht zich als een van de topscoorders uit de tweede klasse bewijzen en vocht in ieder geval voor elk veld. Zijn opbouw was enigszins onlogisch aan de lange vleugel. Toch wordt dat door grootmeesters wel eens gespeeld, dus waarom Tonnie niet? Het centrum was daardoor voor zijn tegenstander, die daar toch langzaam maar zeker van profiteerde. Ondertussen had Alfred aan het tweede bord te maken met de Lelystadse kopman. Aanvankelijk ging het prima en wist hij langzaam wat voordeel te krijgen. Dat voordeel was volgens zijn tegenstander groter dan Alfred zelf ervoer. Op een gegeven moment klapt hij volledig dicht, maar wist er toch met hangen en wurgen remise uit te slepen: 9-9. De vraag was op dat moment of Tonnie dat ook zou lukken. Ergens heeft er nog remise in gezeten volgens hem, maar hij vond deze te laat. Helaas werd hierdoor opnieuw met de kleinst mogelijk cijfers verloren: 9-11. De volgende keer is een 11-9 overwinning nodig, om het weer in evenwicht te trekken.

DEZ Laren heeft patent op spannende wedstrijden. Na zes ronden spelen hebben de dammers totaal 60 bordpunten gehaald, precies 10 per wedstrijd. Daarbij werden twee wedstrijden met 11-9 gewonnen, tweemaal werd het gelijk en dus ook twee wedstrijden met 11-9 verloren. Tegen Bennekom was dit laatste zaterdag ook het geval.

Helaas moesten we met negen man op pad. Bij mijn weten is dat bij Laren nog niet eerder voorgekomen en ik hoop ook gelijk de laatste keer. We begonnen dus met een 2-0 achterstand. Deze werd al snel omgebogen tot een voorsprong, doordat invaller André Haijtink en teamcaptain Herman Beuzel snel wonnen tegen hun jeugdige tegenstanders. André nam een verlengde Haarlemmer naar dam en Herman profiteerde van de kerkhofschijf van zijn tegenstander en won via een eenvoudige twee om drie. Echter daarmee was het meeste kruit ook wel verschoten, al zat er nog wel een klapper op het eind, door de winst van Tonnie Schutte.

Gerrit Roeterdink verloor als eerste. Hij speelde erg snel en had op het oog een degelijke stand. Hij bouwde zijn lange vleugel echter veel te vol, wat hem een zwakke korte vleugel op leverde. Na een 3-om-3 van zijn tegenstander werd die vleugel nog verder verzwakt en het was wachten op een doorbraak die er ook daar kwam. Johan dolf vervolgens het onderspit. In een klassieke stand liet hij zicht beetnemen en kwam na een lange afwikkeling een schijf achter. Dinand haalde vervolgens wel een punt. Een volkomen gelijkwaardige remise tegen een volkomen gelijkwaardige tegenstander (qua rating).

Tonny Roeterdink verloor ook. Tonny bouwde zijn partij tegen zijn sterke opponent prima op. Maar toen Tonny aantal tempi voorkwam liet hij het tot een klassieke stand komen en dat is juist voordelig voor degene met temponadeel. Dat werd dan ook door Stunnenberg goed uitgenut. Egbert haalde een goede remise tegen de op papier sterkste Bennekommer. Aanvankelijk stond Egbert onder enige druk, maar daar wist hij zich goed uit te werken.

Alfred lukte het opnieuw niet om een gewonnen stand ook in winst om te zetten. In zijn favoriete opening lukte het hem om zijn tegenstander te omknellen, maar door een onnauwkeurigheid rond de 30e zet, kon zijn tegenstander ontsnappen. Bij naspelen bleken meerdere andere varianten winnend. Op het laatst moest Alfred zelfs de remise nog maken. Wat dat betreft deed Tonnie Schutte het beter. Tonnie is in vorm en dat bleek maar weer. Hij bouwde zijn stand heel degelijk op en kwam steeds beter te staan. De ruiltjes terug van zijn tegenstander baatten niet en na deze overwinning neemt Tonnie toch maar mooi de derde plaats in op de topscoorderslijst.

Tegen de Heino/Zwolle combinatie werd afgelopen zaterdag de eerste overwinning geboekt. Maar dat ging niet van een leien dakje. Menig zweetdruppeltjes waren nodig om de punten mee naar Laren terug te nemen.

We begonnen met een snelle achterstand. Gerrit Roeterdink verloor nadat hij na circa 20 zetten het kerkhof betrad. Dat is niet goed met een hangende schijf op 46 en schijfverlies was onafwendbaar. Gerrit vocht zich nog wel terug naar een gelijke stand, die echter positioneel niet meer te redden was. Het eerste punt was voor Herman Beuzel. In een gelijk opgaande partij met veel ruilen was remise het enige logische resultaat.

Egbert Harkink probeerde van alles om kansrijk spel te krijgen, maar zijn tegenstander verdedigde goed en was duidelijk uit op remise. Egbert kreeg nog wel voordeel in het eindspel door een plakker te nemen waarbij hij 3 schijven weggaf voor een dam, waarbij zelf vier schijven werden opgepeuzeld met ook een dam. Misschien ergens winnend, maar moeilijk te bewijzen. Danny kreeg een gigantische aanvalsstand op het bord, maar de winst was nog niet zo makkelijk te vinden. Maar Danny besliste de partij via een fraaie finesse. De stand was weer gelijk.

Dinand Stegeman dacht een doorbraak te nemen, maar kwam bedrogen uit en moest een hout inleveren. Daarna bereikte hij echter op knappe wijze de remise. Een mooie opsteker voor het team. De tegenstander van Alfred van Lenthe was op remise uit vanaf het begin. Vele ruilen, maar wel onverantwoord. Frits Gerritsen kon niet anders dan een voorpost op 23 te nemen, die toch winnend voor Alfred moest zijn. Dat lukte echter niet. Alfred liet een dure dam toe en had zich verrekend met de afname ervan. Toch was het nog simpel remise, maar ja, die moet je wel zien. Teleurstellend verlies tegen zijn oude clubgenoot.

Invaller Gerard Dimmendaal speelde een zeer degelijke partij. Hij speelde secuur en pakte regelmatig een ruiltje mee, waardoor hij geen moment in gevaar kwam. Met nog 3 partijen bezig zag het er wel somber uit. Maar dat was schijn. Johan Beltman trok de stand aan het kopbord gelijk. In een gelijke 6 om 6 stand, nam Johan een kleine, maar verrassende 3 om 3 ruil, waarbij hij eerst zijn tegenstander een dam gaf. De stand er na was niet moeilijk meer om te winnen.

En ook Tonny Roeterdink won fraai in een klassieke partij. De stand was gelijkwaardig, maar totdat zijn tegenstander een foute uitruil maakte die positioneel funest was. Met enkele krachtzetten wist Tonny daar wel raad mee. De andere Tonnie, Schutte in dit geval, speelde ook een solide partij. Positioneel was het voordeel aan Tonnie, maar die kon dat niet uitbuiten, maar speelde degelijk genoeg voor het winnende punt.

Na twee gelijke spelen waren de Larense dammers er op gebrand om te winnen in eigen huis tegen het tweede Harderwijker team. Dat zou niet makkelijk worden, omdat op papier de tegenstander sterker was, echter met name aan de hogere borden. Het werd echter een nipt verlies, door drie nederlagen tegen twee overwinningen.

De eerste nederlaag was voor Sarah. Ze overzag een verlengde Haarlemmerzet naar dam. De dam kon weliswaar afgepakt worden, maar wel ten koste van een schijf. En toen was er geen redden meer aan. Dinand trok de stand echter weer snel gelijk. Zijn tegenstander liet zich al na 2 zetten opsluiten, maar vond de uitgang nooit meer en kwijnde langzaam weg. Dinand had geen medelijden en speelde secuur naar winst.

Daarna ging echter Tonny onderuit. Tonny kreeg een onvoltooide hekstelling tegen en wist geen goede voortgang te vinden. Toen hij al positioneel onder grote druk stond, maakte zijn tegenstander het op fraaie wijze combinatief af.

Herman bouwde het rustig op en pakte af en toe wat tempi mee. Maar het liep wel klassiek en dan is tempovoordeel vaak een nadeel. Dus weg voordeel. Zijn tegenstandster nam in een dunne stand een plakker, met remise als logisch gevolg. Tonny Roeterdink liet op toernooibase zien dat een kansrijkere voortzetting mogelijk was. Gelukkig voor Herman gebeurde dat niet.

Bij Gerrit verdwenen in de opening al de nodige schijven en Gerrit bouwde het gelijkwaardig op tot rond de dertigste zet. Hij werd iets te overmoedig en ruilde een paar keer, maar zijn schijven hadden onderling geen samenwerking meer. Hoewel Gerrit het nog dapper probeerde, kwam hij niet onder verlies uit. Vier punten achterstand; zou dat nog te compenseren zijn?

De eerste kans op een nieuwe tweepunter lag bij Alfred. Hij kwam niet zo goed uit de opening, maar zijn tegenstander miste de scherpte om daar van te profiteren. In het middenspel kon Alfred door enkele sterke ruilen groot voordeel opbouwen. En met een geplaatst offer leek de winst een kwestie van tijd doordat met ??n schijf drie anderen werden tegengehouden. Maar via een meerslagfinesse kon de Harderwijker voorzitter altijd remise forceren.

Bij Johan kwam ook een kortevleugelopsluiting op het bord, waar zijn tegenstander wel een uitweg vond. Die nam een goede ruil met gelijkwaardige remise als resultaat.

Danny lukte het vervolgens wel om zijn eerste overwinning van het seizoen te boeken. Zijn opponent was wat opportunistisch door veld 23 te bezetten. Danny bouwde het vervolgens volgens boekje op en won de schijf en vervolgens de partij.

Egbert speelde een prachtige omsingeling tegen naamgenoot Van Hattem. Lang leek het dat Egbert onder de gigantische aanval zou bezwijken, maar dan is Egbert op zijn best. Hij haalde een combinatie uit met een zes om zes stand overhoudend. Dat speelde hij goed naar remise.

Tonnie had de ondankbare taak om er nog een gelijkspel uit te slepen. En dat is niet makkelijk als je nagenoeg gelijkwaardig staat in een rustig opgebouwde stand. Hij probeerde nog van alles, maar meer dan remise zat er ook echt niet in.

Op de laatste septemberdag togen we naar Wesepe, waar de thuiswedstrijden van Salland worden gespeeld. Gerrit Visscher mocht het openingswoord doen en gaf aan dat dammen een sport is. En dat sport emotie is. En dat als er 11 punten worden gehaald, de thuisploeg (maximaal 30 seconden) juichend de overwinning gaat vieren. Wij werden uitgenodigd hetzelfde te doen. Maar het bleef stil. Opnieuw 10-10 voor de Larense formatie.

Herman dolf als eerste het onderspit. Het begin was symmetrisch, zoals je bij de jeugd vaak ziet in de Hollandse Opening. Herman liet echter zijn korte vleugel opsluiten en probeerde via het kerkhof aan de andere kant spel te krijgen. Dat blijft een risico, maar is wel Hermans stijl. Dit keer kwam hij er niet uit. In een positioneel moeilijke stand wist Dick Halma de winst te forceren via een achterloop, die alleen opgevangen kon worden ten koste van een mooie dam. Herman kon gelijk opgeven. Niet getreurd. De stand werd al vrij vlot rechtgetrokken door Tonnie Schutte. Tonnie nam vanaf het begin brutaal een Rozenburgaanval in, waarbij hij wel moest oppassen deze voorpost niet te verliezen vanwege een minder aantal verdedigers dan aanvallers. Echter diep hoefde hij niet te rekenen toen zijn tegenstander een simpele 2-om-2 doorbraak toeliet. Winst was toen een koud kunstje.

In de partij van Gerrit Roeterdink werd het evenwicht niet echt verstoord, al was het middenspel duidelijk voor de Raaltenaar. In het eindspel was het voordeel voor Gerrit, dus dat was ook weer in evenwicht. Remise was een terechte uitslag. De partij van Willem ging lange tijd gelijk op en leek er niets aan de hand. Totdat in een 8 om 8 stand Willem geen goede zet meer had. Frustrerend als je op het oog een degelijke stand hebt, maar toch materiaal moet inleveren en uiteindelijk aan het kortste eind trekt. Maar ook nu werd de stand weer direct gelijk getrokken. In een rustige partij dwong Tonny langzaam voordeel af. Hij ruilde goed naar een klassieke stand met het tempovoordeel voor Tonny. Folkers ruilde zich er wel uit, maar hield een duidelijk mindere stand over die Tonny langzaam maar zeker naar zich toe trok.

Alle volgende partijen werden remise, op zich al een wonder. Alfred had aan het topbord enorm voordeel opgebouwd, maar kon dat net niet rondzetten. Op het moment dat hij die conclusie trok, offerde zijn tegenstander echter een schijf, terwijl redding via 32-27 mogelijk was. Van Hal had echter niet gezien dat deze zet niet met een combinatie afgestraft kon worden. Winst leek goed haalbaar. Dat gold echter niet voor Johan Beltman aan het tweede bord. Hij kwam juist een schijf achter en verlies leek onafwendbaar. De eerste remise van deze reeks was voor Dinand. In een klassieke partij was het tempovoordeel voor Dinand, maar die gaf dat weer op door een ruil te nemen, waar direct 17-21 i.p.v. 17-22 kansrijker leek. Zijn ervaren tegenstander kreeg daarna weliswaar voordeel, maar Herman wist met een mooi dubbeloffer een degelijke remise af te dwingen. Danny Dix wist geen voordeel te bereiken tegen Ab Steenbergen. Remise was dan ook het logische resultaat.

Zoals al gemeld wist Johan de stand niet in evenwicht te houden tegen Fred van Amersfoort. Een onnauwkeurigheid dwong Johan naar het kerkhofveld en Fred wist dat snel uit te buiten. De stand leek hopeloos verloren, maar Johan speelde stug door en kwam ondanks schijf achter in een gelijkwaardige positie terecht met voldoende compensatie. In een 5 om 4 stand werden daarom de punten maar gedeeld. Bij Egbert kwamen verschillende speelvarianten op het bord. In een klassiekachtige partij nam Egbert een ruil en probeerde via een centrumomsingeling (Podkowa) voordeel te halen. Voordeel was het misschien wel, maar winst was nooit echt in zicht.

Dan moest het maar via Alfred komen. De gezonde schijf voor in een volle stand moest toch voldoende zijn voor de winst. Zeker ook gezien het tijdvoordeel. Ruim een half uur in het voordeel van Alfred. Maar zoals wel vaker, wist hij het niet af te maken en trapte nog in een gemeen slagje, dat weliswaar nog een schijf extra opleverde, maar waarbij het eindspel net niet meer voldoende was voor de winst. Daarom opnieuw een 10-10 uitslag en het bleef dus stil in Wesepe.

Zaterdag 16 september stond de 1e wedstrijd van de Nat.Comp. op het programma. Voor DEZ was dit een thuiswedstrijd tegen WSDV-3 uit Wageningen. Zij waren 2 seizoenen terug ook al te gast Laren en toen werd het 10-10.

Maar het DEZ team is ernstig verzwakt doordat Rodiers Evers, Tom Westhof en Jan Koerselman er voor kozen om voor een andere vereniging uit te komen, waardoor ze ?hoger? kunnen spelen.

Met ook nog een invaller voor Alfred van Lenthe waren de verwachtingen bij teamleider Herman Beuzel niet al te hoog.

Maar wat een flitsende start met een remise van Gerrit Roeterdink (geweldige combinatie naar dam), winst van Sarah Hanhart (met 15 jaar jeugdlid) winst van Willem Klein Wassink (invaller) en winst van Tonnie Schutte op een nieuwe aanwinst van WSDV stonden we zomaar 7-1 voor.

Dit kon niet goed gaan en dat deed het dan ook niet: ook WSDV wist 3 achtervolgende winstpartijen op het wedstrijdformulier te noteren en daarmee was de stand weer gelijk: 8-8. Johan Beltman moest het onderspit delven tegen oud GDB voorzitter Josef Linssen en Dinand Stegeman kwam te kort tegen Hans Luchies. Egbert Harkink maakte een inschattingsfout en dit werd door Bas van Berkel afgestraft. Laatste genoemde uitslag was in blauw omdat Bas 124 ratingpunten minder had dan Egbert.

Danny Dix kon een 67+ ratingsverschil niet omzetten naar winst en bleef op remise steken. Ook Tonny Roeterdink had een aanzienlijke hogere rating (74+) maar moest ook in remise berusten. De allerlaatste wedstrijd ging dus om de wedstrijdpunten 2, 1 of 0. Herman Beuzel, (83 ratingpunten minder dan tegenstander Kees Maliepaard) wist goed met de spanning om te gaan en na ruim 4 uur spelen vakkundig af te wikkelen naar remise waardoor de eindstand 10-10 werd.

In het seizoen 2017/2018 komt DEZ Laren 1 en 2 uit in de 1e klasse (6-tallen)

Op 30 Januari komt DCZ Zevenaar op bezoek, om de wedstrijd in te halen, welke op 12 december wegens winterse omstandigheden is uitgesteld.

Op bord 1 spelen Egbert Harkink en Coen Donders tegen elkaar. Ze spelen een mooie positionele partij tegen elkaar, waar veel mogelijkheden in konden komen. Geen van beiden maken een fout en zo wordt het remise. Op bord 2 spelen Johan Beltman en Peter van Ooijen tegen elkaar. Johan blundert en krijgt een slagzetje naar dam om de oren en kan opgeven. Op bord 3 Spelen Tonny Roeterdink en Jan Aalderink tegen elkaar. Tonny behaald licht positioneel voordeel, neemt een doorbraak naar dam. Jan doet dat ook, ten koste van een schijf. Dit kleine voordeeltje weet Tonny uit te buiten en ver na de tijdscontrole de winst uit het vuur te slepen.

Op bord 4 spelen onze invaller Herman Beuzel en Gerrit Kelderman een partij. Een Slagcombinatie levert beiden een dam op, maar van Herman gaat er weer af en zo wint Gerrit. Op bord 5 speelt Jan Koerselman tegen Hans Geurds. Jan komt een schijf achter, maar heeft een betere positie. Dit weet hij verder uit te bouwen en de winst binnen te slepen. Op bord 6 Spelen Gerrit Roeterdink en Harry Willemsen tegen elkaar. Dit is een partij welke een regelmatige remise opleverd.

Total uitslag 6 tegen 6

Donderdag 25 januari de uitwedstrijd naar DVOIJ-2 in Silvolde.

Op bord 1 spelen Dirk Reurink en Tonny Roeterdink tegen elkaar. Het is een mooie partij waar Tonny 2 stenen voor komt, maar Dirk komt toch naar dam en weet de partij remise te maken. Op bord 2 spelen Jan Fokkink en Tonnie Schutte tegen elkaar. Jan maakt een foutje in het eindspel en Tonnie weet te winnen. Op bord 3 spelen Pascal Slütter en Gerrit Roeterdink tegen elkaar. Gerrit komt positioneel in een moeilijke positie, maar weet toch naar remise te ontsnappen.

Op bord 4 spelen Wim Giessen en Johan Beltman. In een stand van 9 om 9 is de positie van Wim op het bord verloren. Na een terugruil volgt een slagzetje en met secuur spel wordt de winst binnengehaald door Johan. Op bord 5 speelt Frank Bongers tegen onze invaller Gerrit Reurslag. Gerrit komt door een slagzetje 2 schijven achter, maar weet door te breken naar dam en de remise binnen te slepen. Op bord 6 spelen Ben Huls en Jan Koerselman tegen elkaar. In een remise achtige stand doet Ben een fout ruiltje en weet Jan de winst binnen te slepen.

Totaal eindstand DVOIJ-2, DEZL-1 3 - 9.

Op 11 januari de uitwedstrijd tegen BDV uit Brummen

Op bord 1 spelen Tom Molenaar en Egbert Harkink tegen elkaar. Egbert had mogelijk een licht voordeel, maar dit is te weinig voor de winst. Uitslag remise. Op bord 2 spelen Gerben te Raa en Tonny Roeterdink tegen elkaar. In het latere middenspel komt Tonny een schijf achter, dit is voor Gerben genoeg om de winst binnen te halen.

Op bord 3 spelen Johan Haijtink en Jan Koerselman tegen elkaar. Jan komt in het latere middenspel positioneel in het nadeel en Johan wint de partij. Op bord 4 spelen Tom Westhof en Johan Beltman tegen elkaar. Johan komt positioneel minder te staan, maar de partij is toch op alle manieren remise. Dat wordt het dan ook.

Op bord 5 spelen Ab van Ooyen en Tonnie Schutte tegen elkaar. Tonnie komt een schijf achter, er ontstaat een raar eindspel en Tonnie komt een schijf voor, maar de partij wordt remise Op bord 6 spelen Martin Bruinsma en Gerrit Roeterdink tegen elkaar. Gerrit haalt een slagzet uit naar dam, deze gaat er weer af en Gerrit staat een schijf voor. Daarna heeft Gerrit dit netjes uitgespeeld en de winst binnen gehaald.

Einduitslag BDV 7 en DEZL 5

Op Bord 1 speelt Wim Bennink tegen onze invaller Andre Haijtink. In een remise waardige stand loopt Andre in een 1 om 2 en verliest de wedstrijd. Op Bord 2 spelen Frank ten Hagen en Egbert Harkink tegen elkaar. Egbert maakt een van zijn zeldzaamste foutjes, hij loopt achter en in een slagzet en is verloren. Op bord 3 spelen Wim Sonderen en Tonny Roeterdink tegen elkaar. In het middenspel doet Tonny een verkeerde ruil, waardoor zijn Wim een 2 om 2 kan ruilen naar dam en wint.

Op bord 4 spelen Jan Elgershuizen en Johan Beltman tegen elkaar. In het middenspel haalt Johan een apenzet uit en wint een schijf. Dan speelt hij niet goed op en komt weer gelijk. In het eindspel behaald Johan voordeel, maar weet geen winst te vinden en moet na 89 zetten in remise berusten. Op bord 5 spelen Gerwin Doornink en Tonnie Schutte tegen elkaar. In het latere middenspel weet Tonnie een schijfje te roven en met secuur eindspel de winst naar zich toe te trekken. Op bord 6 spelen John van Laarhoven en onze tweede invaller Herman Beuzel tegen elkaar. Hij liet er geen gras over groeien en met een slagzet waarbij hij enkele schijven voor kwam wist hij te winnen en was als eerste uit.

Derhalve een totaalstand van 7 voor WDV en 5 voor DEZL.

Bord 1 Tim Hendriksen en Johan Beltman. Tim is een van de goede jonge talenten van Doetinchem. Hij legde mij een positioneel slechtere stand op, waar ik later door in een vernietigende slagzet liep en kon opgeven. Bord 2 Ralf Richters tegen Egbert Harkink. Hier liet Egbert zien over een bijzonder groot damtalent te beschikken. Hij verdiende een schijfje in het middenspel en voerde dit voordeel professioneel naar winst. Bord 3 Tom Rinner tegen Tonny Roeterdink. Hier wordt gemeld dat het met vrijwel gelijkwaardig spel naar remise is gelopen.

Bord 4 Michael Bibbe tegen invaller Dinand Stegeman. Hier ook een regelmatige remise. Bord 5 Hans Rinner en Tonnie Schutte. In een iets mindere stand miste Tonnie een remise variant. Nu kwam hij een schijfje achter, wat door Hans professioneel naar de winst is gevoerd. Bord 6 Jaap de Vries en Gerrit Roeterdink. Een gekke stand resulteren in een schijfje voor, maar zodanig bespeeld door Jaap dat het toch nog remise liep.

Al met al een geringe nederlaag van 7 tegen 5.

Op bord 1 werd er gespeeld door Han Seinhorst en Gerrit Roeterdink. Gerrit hield het heel lang vol, tegen de sterkste speler van DSV, maar een klein positioneel foutje werd onmiddellijk afgestraft en Gerrit moest de punten inleveren. Tonny Roeterdink trof aan bord 2 Chris Grevers. Tonny kwam in het eindspel licht nadelig te staan, maar wist de remise tegen deze sterke speler toch veilig te stellen.

Op bord 3 speelden Gert Wisselink en Egbert Harkink tegen elkaar. Langere tijd was het spel in evenwicht, maar omdat Egbert te lang wachtte met het afwikkelen naar remise, kwam hij in het eindspel een schijf achter en wist zijn tegenstander de winst binnen te hengelen. Op bord 4 speelden Michaël Westerveld en Johan Beltman tegen elkaar. Met een stand van 14 schijven elk, deed Johan een afruil, pakte Michael een doorbraak en had Johan nog een antwoord en had Johan nog 5 schijven over en Michael nog 4. Daarna leek Johan te kunnen winnen, maar deed hij het niet goed en werd het remise. Bij het latere naspelen bleek dat Johan bij heel goed tegenspel toch niet had kunnen winnen. Mogelijk als hij bij de naslag het anders had gedaan en voor een gelijke stand, maar wel met doorbraak dat de winst had kunnen worden binnengesleept.

Op bord 5 trof Jan Koerselman, Jan Seinhorst. Onze Jan wist in het latere middenspel een schijfje te veroveren en met geduldig spel de overwinning binnen te halen. Op het 6e bord speelden Tonnie Schutte en Jos Rave tegen elkaar. In een positionele strijd wist Tonnie licht voordeel te behalen, maar heeft naar eigen zeggen de winst laten lopen.

Hierdoor werd het dus remise en boekte DEZ hun eerste nederlaag met 7 tegen 5.
Na afloop lijkt het dat wij toch iets te weinig hebben gekregen, want als Egbert of Tonnie of Johan het beter hadden gedaan was het misschien wel 6-6 geworden of nog beter.

10 minuten na welkomstwoord van de teamleider van Zevenaar. Kon Willem Klein Wassink de felicitaties al in ontvangst nemen. Doormiddel van een verlengde Haarlemmer. Herman Beuzel, kwam tot remise overeen. Dinand Stegeman, trof een sterkere tegenstander.

Gerrit Reurslag, deed met nog 30 seconden op de klok, de juiste zetten. Henk Straalman, pakte een mooie remise. André Haijtink, kwam in het middenspel een schijf voor. Even later kwam André twee schijven achter.

Dammers uut Laorne nemen 1 wedstrijd punt mee.

In deze 3e ronde komt BDV Brummen op bezoek voor de wedstrijd tegen DEZ-2. Teamleider Dinand Stegeman moest door ziekte verstek laten en Herman Beuzel nam diens taken over. Hij nam dus ook plaats aan bord 1 en trof daar Gerben te Raa. Net als in voorgaande ontmoetingen werd het en boeiende partij met over en weer een paar schoonheidsfoutjes, maar die van Herman waren doorslaggevend hij moest de winst aan Gerben laten.

Gerrit Reurslag trof Tom Westhof, die naast bij BDV ook in de onderlinge competitie bij DEZ speelt. Tom beging in de beginfase een blunder welke Gerrit afstrafte met een 4 om 2 naar doorbraak. Tom gaf meteen op.

Henk Straalman had aan Marten Bruinsma een taaie tegenstander en kon diens goede positiespel niet doorbreken en moest uiteindelijke opgeven. Invaller Gerrit Stegeman moest het opnemen tegen Jan Klein Brinke, de invaller aan de Brummense kant. Het werd een mooie degelijke partij met remise als logische uitslag.

Op bord 4 moest Willem Klein Wassink het opnemen tegen Ab van Ooijen (166 ratingpunten hoger!). Na aanvankelijk een zeer moeilijke beginfase kreeg Willen via een goed middenspel een kansrijk eindspel en werd door hem vakkundige afgewerkt naar winst. De tussenstand werd hiermede 5-5. De laatste partij ging tussen André Haijtink en Johan Haijtink. (oud Larenaar en ook DEZ-lid) In een fraaie gelijke opgaande partij leek Johan de betere stand te krijgen met een 2 om 2 naar doorbraak. André verdedigde echter sterk en combineerde vervolgens ook naar doorbraak voor een dam. Van beide zijden werden verwoede pogingen gedaan om tot winst te komen, moest tegen half twaalf geconcludeerd worden dat remise voor beiden het hoogst haalbare was.

De eindstand kwam hiermede op 6-6 en dit voelde voor DEZ-2 als een overwinning gezien het enorme ratingverschil 775 voor DEZ om 915 voor BDV.

Rond kwart voor 8 komt er een auto met 3 dammers uit Sinderen. De opstellingen worden ingevuld en de mensen gaan op hun plek zitten. Tegen achten wordt er gebeld door de spelers in de tweede auto uit Sinderen. We staan op dit moment in Zevenaar. Zevenaar naar Laren is toch bijna een uur rijden. Heeft het nog zin dat we komen, want van de 1,5 uur bedenktijd is er dan maar een 0,5 uur over. Er wordt overeengekomen, dat wij van Denk en Zet de klokken om halfnegen aanzetten, zodat het nog zin heeft om naar Laren te komen om de wedstrijd te spelen. Zo gaat het ook en om 9 uur zitten we allemaal te spelen.

Aan bord 1 spelen Gerrit Roeterdink en Martijn Even tegen elkaar. Ze spelen een aparte partij met kansen over en weer, maar het resultaat is 1 - 1.
Op bord 2 spelen Tonny Roeterdink en Jos Rave (de chauffeur van de tweede auto) tegen elkaar. Jos heeft er weinig last van dat ze zo laat beginnen en speelt een goede partij. Tonny haalt in het latere middenspel een slag uit met eerst damgeven en daarna zelf damhalen. Daarna met heel secuur spel de overwinning binnen wordt gesleept.
Op bord 3 treffen Egbert Harkink en Henk Tuenter tegen elkaar. In het middenspel laat Egbert een vierslag toe, waarbij hij zelf een schijf wint. Henk pakt deze en komt een schijf achter. Ondanks dat beiden dam weten te halen, is deze materiaalvoordeel genoeg om de overwinning binnen te halen. De derde overwinning op rij voor Egbert.

Op bord 4 spelen Johan Beltman en Johan Lammers tegen elkaar. Johan probeert positioneel voordeel te behalen, maar wordt getrakteerd op een slechtere stand. Zijn tegenstander heeft deze echter maar deels weten om te zetten naar voordeel, zodat Johan in het eindspel nog moest knokken om de remise binnen te halen.
Op Bord 5 spelen Jan Koerselman en Ton Orriëns tegen elkaar. Jan zet de rechtervleugel van de tegenstander vast en behaald daardoor positioneel voordeel. Daarna bewaart hij het geduld om dit voordeel via secuur spel om te zetten naar eerst dam halen en daarna de overwinning.
Op Bord 6 spelen Tonnie Schutte en Dick Wassink tegen elkaar. In het middenspel snoept Tonnie Dick een schijfje af, In het middenspel haalt hij een grote slag uit, welke voldoende is voor de overwinning.

Al met al een duidelijke 10 - 2 overwinning voor Denk en Zet.

De volgende wedstrijd moet dit zestal het opnemen op maandag 6 november in en tegen het eerste team van DSV Sinderen. Dit was verleden jaar lange tijd de medekoploper van Denk en Zet en 4 andere teams.

Op dinsdag 3 oktober werd de 2e ronde gespeeld in de Oost-Gelderse competitie voor Denk en Zet 1.
Tegenstander DIOS uit Beltum kwam op bezoek. Hun team werd versterkt doordat Theo Stoverinck na ongeveer 40 jaar te hebben gespeeld bij de vereniging in Barneveld nu weer voor Dios speelt.

Aan Bord 1 trof Egbert Harkink, Stefan von Kann. Door een foutje in tijdnood weet Egbert de winst naar zich toe te trekken.
Aan bord 2 trof Tonny Roeterdink als tegenstander Gerard Korten. In het middenspel verloor Tonny een schijf, waarna Gerard de winst naar zich toe weet te trekken.
Op bord 3 trof Johan Beltman hun nieuwe troef, Theo Stoverinck. Bij een stand van 8 om 8 leek het voor Johan duidelijk minder te staan. Mogelijk door een te snelle zet onder tijdnooddruk , had Johan echter nog een verrassende winstvariant en won zijn partij.

Op bord 4 trof Jan Koerselman een oude bekende Anton Baks. Jan wist deze partij via een positioneel voordeel naar zich toe te trekken en won.
Op Bord 5 kwam Tonnie Schutte Willie Ribbers tegen. Tonnie wist vanuit een mindere stand toch naar winst af te ronden.
Op bord 6 was echter het spektakel, Gerrit Roeterdink speelde tegen Jan Maarse. Jan haalde een slag naar dam uit, en stond duidelijk gewonnen, Gerrit kromde zijn rug en wist deze dam er weer af te slaan en daardoor de situatie om te keren. Daarna heeft Gerrit vlotjes naar winst afgewikkeld.

Totaal een duidelijke 10 - 2 overwinning.

Op Dinsdag 19 september is ons Eerste team uitgenodigd om te komen spelen tegen Denk en Laren 2. Ja U leest het goed, ons tweede team heeft een thuiswedstrijd tegen ons eerste team.

Op het eerste bord speelden Willem Klein Wassink en Johan Beltman tegen elkaar. Door een foutje van Willem op de 39e zet, kwam Johan een schijfje voor, waardoor hij de winst naar zich toe haalde.
Op het tweede bord troffen André Haijtink en Jan Koerselman elkaar. Jan kwam in het middenspel een schijfje voor. Deze werd door André weer teruggewonnen. Ondanks een voordelige stelling voor Jan, werd het toch door André fraai naar remise afgewikkeld.
Op het derde bord troffen Gerrit Reurslag en Tonny Roeterdink elkaar. Middels allerlei slagjes, kwamen beiden op dam, met een schijfje meer voor Tonny. Omdat Gerrit zijn dam loszette, had Tonny nog een verrassing in petto en wist met een slagzet de winst naar zich toe te trekken.

Op bord 4 speelden Dinand Stegeman en Egbert Harkink elkaar. Egbert weet in het middenspel Dinand een schijfje te ontfutselen en weet daarna de winst naar zich toe te trekken.
Op het vijfde bord speelden Herman Beuzel en Tonnie Schutte tegen elkaar. Ondanks een schijf achter weet Herman zich toch naar remise te vechten.
Op het zesde bord troffen Gerrit Stegeman en Gerrit Roeterdink elkaar. Via een regelmatige partij, werd in een 3 om 3 stand besloten tot remise.

In totaal werd de uitslag DEZL 2 - DEZL 1 dus 3 - 9. De bezoekers gingen zonder 1 verliespartij tevreden naar huis.

Afgelopen vrijdag 6 april werden in het Buurtschapshuis te Sinderen het Gelders kampioenschap dammen voor teams gehouden. In totaal waren er 14 teams aanwezig, verdeeld over 3 klassen. Er werd gespeeld volgens het Zwitsersysteem en werd dit toegepast op alle 14 teams gezamenlijk. Er werden 7 ronden gespeeld met 5 minuten bedenktijd en een bonus van 5 seconden voor elke gedane zet.

In de hoofdklasse werd WSDV uit Wageningen kampioen.

DEZ-1 kwam in de 1e klasse uit en werd 3e met 8 wedstrijd- en 26 bordpunten. Deze bordpunten werden behaald door Egbert Harkink (6), Johan Beltman en Gerrit Roeterdink (beiden 7) en Dinand Stegeman (3). In deze klasse werd WDV-2 Winterswijk kampioen.

In de 2e klasse moest DEZ-2 in de eerste ronde meteen aantreden tegen het sterke, thuisspelende teams van DSV, misschien wel een titelkandidaat voor in de 1e klasse. Het werd een daverende verrassing met een 6-2 overwinning over DEZ, waarbij met name de jeugdspelers Sarah en Karsten veel bewondering oogsten met hun overwinningen op de gerenommeerde spelers als respectievelijk Michael Westerveld en Jos Rave. Tegen half 12 bleek dat ook de volgende wedstrijden genoegen punten opleverden om zich kampioen te mogen noemen in de 2e klasse. De punten die hiervoor nodig waren, werden behaald door Gerard Dimmendaal (7), Karsten Konniger (6) Sarah Hanhart (4) en Herman Beuzel (3).

Zaterdag twee december speelde het jeugdteam van Denk en Zet Laren het Nederlands kampioenschap voor clubteams in Wesepe. Het was een bloedstollend spannend toernooi met goede wedstrijden. Tom Knapen behaalde knap negen punten uit zes wedstrijden, vier winst en een remise. Thomas Hanhart had erg zware tegenstanders en heeft één beslissend punt binnen gehengeld. Zijn zusje Sarah Hanhart daarentegen haalde zes punten.

Denk en Zet eindigde als tweede van Nederland, alleen verslagen door Wageningen.

Eindstand Junioren en Aspiranten

Ronde 1

Ronde 2

Ronde 3

Ronde 4

Ronde 5

Ronde 6

Maandag 11 september werd de jaarlijkse vriendschappelijke wedstrijd weer gespeeld. Voor de 22e keer werd gestreden om de Jan Visschers bokaal en dit keer was DEZ Laren te gast bij DOG Almen.

Het was de eerste bijeenkomst na de zomerreces van de Almense dammers, terwijl DEZ ook in de zomermaanden door damt en de onderlinge competitie voor een groot aantal dammers meer dan 7 wedstrijden onderweg is.

Het kwam zo uit dat de teamleiders Jan Haijtink en Herman Beuzel tegenover elkaar kwamen te zitten en zij speelden remise waardoor het eerste punt voor DOG binnen was. De enige winstpartij voor DOG kwam direct daarna op naam van Piet Staal: hij strafte een foutje van André Haijtink genadeloos af. Na 5 uitslagen was de stand 3-7. De senioren onder de dammers, Berend Jan Schoneveld (95) en Gerard Dimmendaal (81) waren aan elkaar gekoppeld en hielden elkaar bijna 3 uur bezig om vervolgens de punten te delen. De einduitslag was 6-12 in het voordeel van "Loarne".